Mój wiersz
Mój wiersz
- to słowa wydarte myśli,
złapane w locie
donikąd,
nim stracą
pierwotne znaczenie i sens
w niepamięci.
Mój wiersz
- jak motyl
zatrzymany w locie,
przykuty do papieru,
zastygły
w swym cierpieniu.
Mój wiersz
- ja sam :
w wzlotach i upadkach,
mieniący się
barwami motyla,
wieloznacznością słów.
Marzec, 1978
Dość
późno zacząłem pisać mową wiązaną. Nie miałem odwagi. Raczej wolałem
czytać poezję , interpretować, recytować wiersze innych poetów (jestem
laureatem kilku konkursów recytatorskich na szczeblu wojewódzkim). Jako
polonista musiałem to umieć, a na lekcjach właśnie starałem się poprzez
analizę i interpretację przekonać młodzież do piękna poezji, do
odnajdywania ukrytej rzeczywistości, miejsc znaczących. Potem dziwiłem
się , gdy abiturienci technikum podczas pisemnego egzaminu maturalnego
wybierali temat poetycki i jakoś sobie nieźle radzili. Przyznaję -
miałem ogromną satysfakcję.
Ten wiersz powstał jako drugi z tych, do których mogłem przyznać się
jako ich autor, a napisałem ich w tamtym okresie dwa. Dziś, porządkując
swoje szpargały sprzed kilkudziesięciu lat, odkryłem rękopis. Sadziłem,
że zaginął podczas przeprowadzki, ale wiersz w ogólnym zarysie
pamiętałem. Ten pierwszy również ocalał .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz